Eskiden kimisi ayaktan pedallı kimisi elle çevirmeli iken şimdi neredeyse hepsi tam otomatik ve de çok yetenekli olsa da bence onların hali bir başkaydı...Ayrıca çocukken başına geçip pedalının kırarcasına, hızlandırarak çevirmeyen çocuk yok gibidir.
Eskiden ruhu vardı o makinelerin, dikişten öte bir şeyleri temsil ediyordu sanki...
Şimdilerde hatıralarda kaldı ne yazık ki...
evet bende çevirmiştim :)))
YanıtlaSilgerçektende öyle zaten antikalar hep değerli değilmidir onlarda antika artık. çok güzel olmuş ellerine sağlık...
bende o eskileri sevenlerdenim.ablam makinesini yolladı bana pedallı elektirikli güleceksiniz ama korkuyorum baktıkça.el ayak koordinasyonunu sağlayamıyorum sonra kalbim sıkışıyor:)annem makinesini ben ölünce sen alacaksın diyor(Allah korusun) onunki bu eskilerden işte.dikişi orda öğrendim ve çok kolay kullanıyorum.
YanıtlaSilişlem çok güzel olmuş...
Daha makinede dümdüz gidemezken arkadaşlarıyla elleri havada dikiş dikmeye çaışan bitlinin ayaklı makinesi buu :D
YanıtlaSilÇok güzel olmuş. Hobi odaları için çok güzel bir duvar süsü. Ellerinize sağlık...
Woah! I'm really digging the template/theme of this website. It's simple, yet effective.
YanıtlaSilA lot of times it's very hard to get that "perfect balance" between usability and visual appearance. I must say you have done a excellent job with this. Also, the blog loads super fast for me on Firefox. Superb Blog!
Visit my weblog perfumes
AKüçükken fazla meraktan olsa gerek annemin makinesini kurcalarken,iğnesi parmağımın diğer tarafından çıkmıştı. Çok korkuyordum ama şimdi makinemi çok seviyorum.
YanıtlaSilYaramazlık yaptığım makineyi hatırlattı bana. :) Ellerine sağlık.
Çok değerliydi annemizin kıymetlisi idi. Özellikle mekik doldururken dikkatimizi çekerdi ama annem ellerimizi yakınlaştırmamızdan korkardı mekiğe....
YanıtlaSil