28 Ocak 2013 Pazartesi

ŞİMDİLERDE HAYAL...



Eskiden  kimisi ayaktan pedallı kimisi elle çevirmeli iken şimdi neredeyse hepsi tam otomatik ve de çok yetenekli olsa da bence onların  hali bir başkaydı...Ayrıca çocukken  başına geçip pedalının kırarcasına,  hızlandırarak çevirmeyen çocuk yok gibidir.
Eskiden ruhu vardı o makinelerin, dikişten öte bir şeyleri temsil ediyordu sanki...
Şimdilerde hatıralarda kaldı ne yazık ki...










6 yorum:

  1. evet bende çevirmiştim :)))
    gerçektende öyle zaten antikalar hep değerli değilmidir onlarda antika artık. çok güzel olmuş ellerine sağlık...

    YanıtlaSil
  2. bende o eskileri sevenlerdenim.ablam makinesini yolladı bana pedallı elektirikli güleceksiniz ama korkuyorum baktıkça.el ayak koordinasyonunu sağlayamıyorum sonra kalbim sıkışıyor:)annem makinesini ben ölünce sen alacaksın diyor(Allah korusun) onunki bu eskilerden işte.dikişi orda öğrendim ve çok kolay kullanıyorum.
    işlem çok güzel olmuş...

    YanıtlaSil
  3. Daha makinede dümdüz gidemezken arkadaşlarıyla elleri havada dikiş dikmeye çaışan bitlinin ayaklı makinesi buu :D

    Çok güzel olmuş. Hobi odaları için çok güzel bir duvar süsü. Ellerinize sağlık...

    YanıtlaSil
  4. Woah! I'm really digging the template/theme of this website. It's simple, yet effective.

    A lot of times it's very hard to get that "perfect balance" between usability and visual appearance. I must say you have done a excellent job with this. Also, the blog loads super fast for me on Firefox. Superb Blog!
    Visit my weblog perfumes

    YanıtlaSil
  5. AKüçükken fazla meraktan olsa gerek annemin makinesini kurcalarken,iğnesi parmağımın diğer tarafından çıkmıştı. Çok korkuyordum ama şimdi makinemi çok seviyorum.
    Yaramazlık yaptığım makineyi hatırlattı bana. :) Ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
  6. Çok değerliydi annemizin kıymetlisi idi. Özellikle mekik doldururken dikkatimizi çekerdi ama annem ellerimizi yakınlaştırmamızdan korkardı mekiğe....

    YanıtlaSil