26 Ekim 2011 Çarşamba

GELİNCİK...

   Gelincik insan ömrü gibidir.Dünü vardır.Yaşamıştır.Bugünü vardır.Yaşıyordur.Ama yarını belli değildir...










İlk çiçekle başlamııştım, 1988 yıllarıydı,her çeşit çiçek yapmıştım,rengarenk,demet demet,hiç biri kalmamış,sadece gelincikler,bunları da anneme hediye etmişim,hala duruyomuş onca sene sonra,malzemelerim hala duruyor,çiçek ütüleri,kalıpları,bahara yeniden çiçeklenmek  lazım ...

9 yorum:

  1. canım benim sabah sabah bu ne güzellik dedim güne güzel şeyler görerek başlıyorum.evet bencede durma hemen başla.sevgiler

    YanıtlaSil
  2. bize de öğretirsin inşallah buradan...

    YanıtlaSil
  3. Benzetmeniz ve Gelincikler çok güzel.Hani derler ya on parmağında on marifet.Süpersiniz doğrusu.

    YanıtlaSil
  4. çooook gerçekçi duruyor.ellerinize sağlık çok güzel olmuş.benim halamda yapardı çok uzun zaman önce..onu izlemek çok hoşuma giderdi..yapabileceğim bişey olsa bende el atmak isterdim ozamanlar :D

    YanıtlaSil
  5. Gelincikler çok narin çiçekler...
    Rüzgarda yaprakları pır pır eder....
    O kadar canlı duruyorlar ki,bence yeniden yapmaya başlamalısın Özlemcim:)

    Baykuş gözüyle

    YanıtlaSil
  6. ohhh içim açıldı.günüme senin pencerenden sımsıcak baktım.sağol canımın içi cumartesi buluşmak üzere sağlıkla kal

    YanıtlaSil
  7. Çok severim ben gelincikleri:) Dokunmaya kıyılamayan çiçeklerdendir sanki... Annem de eskiden tül çoraplarla yapardı çiçekler. Hollanda'da olduğundan da rengarenk çiçekler yapabilirdi. Ben de onlardan bir demet saklıyorum:) Onca yıldır...
    Sevgiler canım.

    YanıtlaSil
  8. Çok ama çok güzeller, gerçek zannettim...Eline sağlık, süper olmuş.

    YanıtlaSil
  9. çoookkk cici bir görüntü buu:))
    bencede her yer çiçeklenmeli bir an önce...
    bayıldım...
    yapımını da merak ettimm şiddetle:)
    gönül dolusu sevgilerimle...
    :)

    YanıtlaSil